توقع شوهر

[نازنین1]

....

[شهرام2014]

سلام به همگی
من و شوهرم مدتی دعوایی بودیم ولی الان خداروشکر بهتریم.ولی سطح توقع شوهرم خیلی بالا رفته و خودشو انسان خوبی میدونه و اختلافات رو تقصیر من میدونه.با اینکه من باردارم و نیاز به توجه و مراقبت دارم ولی او ناز میکنه و منم که مراعاتشو میکنم.تا وقتی همه چیز باب میلش باشه خیلی اوهم با محبته ولی اگه کوچکترین چیزی برخلاف میلش باشه بهم میریزه و بخث راه میندازه و اشکمودر میاره .از زندگی خستم و آرزوی مرگ میکنم.همش باید کوتاه بیام برای حفظ زندگیم.خانواده ای هست از اقوام دور که در شهر دیگه ای زندگی میکنند و یکبار به مهمونی ما اومدن و شوهرم دوست داره که ما هم به خونه اشون بریم با اونکه میدونه من از خانومش متنفرم ولی میخواد حزف خودش بشه و به نظر من توجهی نداره.دلیل بحثای ما این بود که میگفت تو بمن کم رسیدگی میکنی و این خانم اتفاقا برعکس من هیچ حسنی نداره جز زبون ریزی برای شوهر.از پوششش هم خوشم نمیاد.کلا فکر میکنم باهاش مقایسم میکنه پلی قبول نداره و یک ایراد دیگه ای که از من میگیره اینه که میگه اهل رفت و آمد نیستم و اگه قبول کنم و بریم شاید به بهبود روابطمون کمک کنه.ولی دوست دارم او بخاطرم کوتاه بیاد لااقل بخاطر شرایطم که واقعا مسیر دور اذیتم میکنه.اگه برم غرورم خورد میشه.اصلا بفکرم نیست.جیکار کنم؟

سلام

هیچی خانم شما و همسر مهربانتان دو تا دستکش بکس بخرید و بزنید پدر همدیگر رو در آورید تا خیالتون راحت شه!!!!!؟؟؟؟

چی چی رو بهتریم عزیز؟

شما هر دو خشمگین و ناراحت و طلبکار هستید که وارد یک میدان بکس شده اید نه زندگی مشترک! نمیدونم هر دو چند سالتونه و چیکار میکنید و چند ساله که در این زندگی هستید ولی

اگر بچه ای ندارید به هیچ وجه فعلا بچه دار نشید و حتما هر دو با هم به یک مشاور حاذق خانواده رجوع کنید. تا زمانی که هر دو از هم و زندگی مشترک و اهداف زندگی مشترک و خانواده هسته ای

شناخت بیشتری پیدا کنید. سپاس.

د.ک.ت.را - ر.و.ا.ن.ش.ن.ا.س